Είναι κοινό πρόβλημα των διαβητικών ασθενών ο έντονος φόβος για τη θεραπεία με ινσουλίνη. Πολλοί θεωρούν τη μετάβαση στην ινσουλίνη ίση με απόσυρση από τη κοινωνική ζωή χωρίς επιστροφή . Κάποιοι πιστεύουν ότι η θεραπεία με ινσουλίνη ξεκινά, όταν ο διαβήτης τούς έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτη –ακαθόριστο που γι αυτούς -βλάβη στον οργανισμό ή όταν βρίσκονται ένα βήμα πρίν τον ακρωτηριασμό . Για άλλους ινσουλίνη σημαίνει ψυχολογικό ισοδύναμο ανίατου θανατηφόρου νοσήματος. Οι ασθενείς φοβούνται πώς δέν θα πρέπει να διαχειριστούν σύριγγες , βελόνες , φιαλίδια, συχνές μετρήσεις ,μεταβαλόμενες δόσεις .Ανησυχούν πώς πρέπει να αλλάξουν τίς ώρες των γευμάτων τους .Πιθανόν τους πιάνει τρόμος με τη σκέψη ότι θα έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες υπογλυκαιμίας.
Αν κι εμείς ή οι δικοί μας, αισθανόμαστε έτσι για την ινσουλίνη , είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι για το αντίθετο!
1. ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ =Η ΠΙΟ ΦΥΣΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ!
Οι ινσουλίνες που κυκλοφορούν, έχουν πολλές ομοιότητες με την ινσουλίνη του ίδιου του ανθρώπινου οργανισμού. Στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο συγγενικές με το σώμα μας από οποιαδήποτε θεραπεία για το διαβήτη σε μορφή δισκίου. Εξάλλου είναι η μόνη προς το παρόν γενικώς αποδεκτή και ασφαλής θεραπεία στο διαβήτη της εγκυμοσύνης .Εκεί που είμαστε πολύ πολύ επιφυλακτικοί με τη χορήγηση οποιουδήποτε φαρμάκου. Άρα λαμβάνοντας ινσουλίνη προσφέρουμε στον οργανισμό μια κατά κάποιο τρόπο φυσική θεραπεία.
2. ΠΑΡΕ ΤΟ ΣΤΥΛΟ ΚΙ ΕΦΥΓΕΣ!
Ο τρόπος χορήγησης των ινσουλινών δεν έχει καμία σχέση με ότι γνωρίζαμε παλαιότερα . Στην εποχή μας η ουσία κυκλοφορεί σε έτοιμες προγεμισμένες σύριγγες με τη μορφή στυλό που διαρκουν για πολλες ενέσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι η αλλαγή μιας πολύ λεπτής ,μικρής ,σχεδόν ανώδυνης βελόνας 4-6χιλιοστών στην άκρη του στυλό, πρίν από κάθε ένεση. Ειδικα για το διαβητη τυπου 1 και ίσως στο μελλον και για το διαβήτη τύπου 2, κυκλοφορουν αυτοκόλλητες αντλίες ινσουλίνης διάρκειας 15ημερών, που κολλώνται στο μπράτσο και δίνουν πολύ μεγαλύτερη αυτονομία . Τα στυλό ινσουλίνης που χρησιμοποιούμε, δεν χρειάζονται ειδικές συνθήκες συντήρησης δηλαδή ψυγείο. Διατηρούνται για 1-1,5μήνα σε θερμοκρασία δωματιου. Η διάρκεια εξαρτάται από τον κατασκευαστή .Ετσι μπορούμε να το πάρουμε μαζί μας στην εργασία μας ,στην έξοδο μας ,στο ταξίδι μας . Δεν μπορούμε βέβαια να το εκθέσουμε σε ακραίες θερμοκρασίες όπως πχ στην παραλία το καλοκαίρι ή στο χιονοδρομικό το χειμώνα! Στο ψυγείο συντηρούμε μόνο τα κλειστά στυλό μέχρι να έρθει ή στιγμή να τα χρησιμοποιήσουμε.
3. Η ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟ !ΟΧΙ Ο ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ!
Όταν ακολουθουμε θεραπεία με ινσουλίνη, δεν προσαρμόζουμε πλέον την ώρα των γευμάτων στην ινσουλίνη αλλά την ινσουλίνη στην ώρα των γευματων. Δεν είναι απαραίτητο να κάνουμε μεγάλα γεύματα σε ώρες που δεν τα χρειαζόμαστε, μόνο και μόνο επειδή θα «κάνουμε ινσουλίνη». Μπορούμε να κρατήσουμε τα κύρια γεύματα μας στην ώρα που τα χρειαζόμαστε και σε συνεννόηση με το γιατρό μας ,να προσαρμόσουμε τη θεραπεία σε αυτά. Θα ήταν απάνθρωπο και κοινωνικά ακρωτηριαστικό, να αλλάξουμε εντελώς το καθημερινό πρόγραμμα νέων ,δραστήριων ανθρώπων λόγω της θεραπείας με ινσουλίνη, τη στιγμή που οι νέες ινσουλίνες μάς δίνουν μεγάλη ευελιξία στη χρήση.
4. ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΗΠΙΟΤΕΡΕΣ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΕΣ
Η υπογλυκαιμια είναι ενας από τους μεγαλύτερους φόβους των ασθενών.Αυτό το πρόβλημα μειώνεται δράστικά με τις καινουριες ινσουλίνες .Οι μέν ινσουλίνες βραδείας δράσης ,αυτές δηλαδή που ρυθμίζουν το πρόγευματικό μας σάκχαρο και συνήθως χορηγούνται μια φορά το 24ωρο ,έχουν όλο και καλύτερα χαρακτηριστικά και ο κίνδυνος υπογλυκαιμίας έχει μειωθεί στο ελάχιστο.Οι δε γευματικές ινσουλίνες ,αυτές δηλαδή που χορηγούνται στα γεύματα ,μπορούν να είναι επισης πολύ ασφαλείς από παλιότερα. Πάντα η προϋπόθεση είνα να υπάρχει καλή συνεργασία με το γιατρό μας. Επίσης κυκλοφορεί γευματική ινσουλίνη που μπορούμε να τη λάβουμε ακόμα και μετά το γεύμα ανάλογα με το τί φάγαμε.Τέλος οι συνήθεις υπογλυκαιμίες από ινσουλίνη αντιμετωπίζονται εύκολα με λήψη μισής συσκευασίας χυμού του εμπορίου –τύπου αμίτα- ενώ το επόμενο γέυμα μπορεί να γίνει κανονικά στην ώρα του. Οι υπογλυκαιμίες που προκαλούνται από ινσουλίνη –αντίθετα με αυτές που προκαλούνται από δισκία-είναι εξαιρετικά σπάνιο να χρειαστούν νοσηλεία!
5. ΟΣΟ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΤΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!
Η έναρξη θεραπείας με ινσουλίνη δεν αφορά μονο άτομα που ήδη έχουν επιπλοκές από το διαβήτη. Αντίθετα η χορήγηση της συστήνεται πολύ νωρίτερα,πρίν αυτές οι επιπλοκές εγκατασταθούν !Η ινσουλίνη είναι το μόνο φάρμακο για το διαβήτη ,που μπορεί να ρίξει την γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη απεριόριστα.
Υπάρχουν σπάνια ασθενείς που μετά από μικρό διαστημα λήψης ινσουλίνης ρυθμίστηκαν τόσο καλά που επέστρεψαν στα δισκία γιατί η θεραπεία βοήθησε το πάγκρεας τους να «αναπνεύσει» και να λειτουργήσει καλύτερα.
Λοιπόν τα νέα είναι ενθαρρυντικά !Η ινσουλίνη είναι στην πραγματικότητα φίλος και σύμμαχος για τον διαβητικό !Ας τη δούμε με τη ματιά που της αξίζει!
Δ.Σελαλματζίδου
Ενδοκρινολόγος
