Είναι το αίσθημα συναισθηματικής και σωματικής εξουθένωσης σε σχέση με ένα κοινωνικό μας ρόλο. Συνοδεύεται από συναισθηματική εξάντληση ,εξάλειψη των χαρακτηριστικών της προσωπικότητάς μας, αδυναμία να θέτουμε στόχους και να τους επιτυγχάνουμε. Είναι συχνότερο στις ανεπτυγμένες κοινωνίες καθώς σε αυτές είναι ταχύτεροι οι ρυθμοί ζωής, μεγαλύτερη η ανταγωνιστικότητα και τα άτομα καλούνται να αναλάβουν παράλληλα πολλούς δύσκολους ρόλους (π.χ. οι γυναίκες πρέπει να συνδυάσουν το επάγγελμα παράλληλα με τη μητρότητα).
Παρόλο που πρόκειται κυρίως για διαταραχή του ψυχισμού, είναι πολύ σημαντικό ο ασθενής να διερευνάται με αιματολογικές, βιοχημικές και ορμονικές εξετάσεις, ώστε να αποκλειστεί τυχόν υποκρυπτόμενη νόσος, ορμονική διαταραχή ή έλλειψη βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Σε πολλές περιπτώσεις η διερεύνηση αποκαλύπτει οργανικό πρόβλημα και όχι ψυχολογικό. Έτσι ο ασθενής λαμβάνει από το γιατρό την κατάλληλη βοήθεια, ανακτά τις σωματικές του δυνάμεις και επανέρχεται ακμαίος στα καθήκοντά του.